ಮೂರು ಸೂಫಿ ಕವಿತೆಗಳು
ನಿನ್ನನ್ನು ಪಂಡಿತನೆಂದೇಕೆ
ಕರೆದುಕೊಳ್ಳುವೆ ಓ ಮುಲ್ಲಾ?
ಶಬ್ದಗಳ ಗೊಂಡಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ
ಕಳೆದುಹೋಗಿರುವೆ.
ಅಸಂಬದ್ಧ ಮಾತುಗಳನಾಡುತ್ತ
ನಿನ್ನನ್ನೇ ಪೂಜಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವೆ.
ಕಣ್ತೆರೆದು ದೇವರನ್ನು ಅರಸುವ ಬದಲು
ಧೂಳಿನ ರಾಶಿಗೆ ಹಾರಿ ಬೀಳುತ್ತಿರುವೆ.
ನಾವು ಸೂಫಿಗಳು
ಪವಿತ್ರ ಕುರಾನಿನ ಮಿದು ಮಾಂಸ ಪಡೆದಿದ್ದೇವೆ.
ನೀವು ನಾಯಿಗಳು ಕಚ್ಚಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ
ಪರಸ್ಪರ ಕಿತ್ತೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೀರಿ
ಒಣ ಎಲುಬು ಕಡಿಯುವ ಅವಕಾಶ ಸಿಗಲೆಂದು.. ‘
- ಶಾಹ್ ಅಬ್ದುಲ್ ಲತೀಫ್
***
ನಾನೊಬ್ಬ ಪ್ರೇಮಿ, ಪ್ರೇಮದ ವ್ಯಾಪಾರಿ.
ಹೂವನ್ನು ಬಿತ್ತು: ನಿನ್ನ ಸುತ್ತ ಉದ್ಯಾನ ಮೈದಳೆಯುತ್ತದೆ.
ಮುಳ್ಳನ್ನು ಬಿತ್ತದಿರು: ಅವು ನಿನ್ನ ಕಾಲನ್ನೇ ಚುಚ್ಚುತ್ತವೆ.
ನಮದೆಲ್ಲ ಒಂದೇ ದೇಹ.
ಅವಗೆ ಕೊಡುವ ಹಿಂಸೆಗೆ
ಗಾಯಗೊಳುವುದು ನಮದೇ ದೇಹ.
- ರೆಹಮಾನ್ ಬಾಬಾ
ಓ ದೇವರೇ,
ನೀನು ಮೆಕ್ಕಾದ ಕಾಬಾದಲ್ಲಿರುವೆ
ಸೋಮನಾಥದ ಲಿಂಗದಲ್ಲೂ ಇರುವೆ
ಮಠದಲ್ಲಿರುವೆ
ಪಡಖಾನೆಯಲ್ಲೂ ಇರುವೆ.
ನೀನು ಒಮ್ಮೆಲೇ
ದೀಪ ಮತ್ತು ಪತಂಗ
ಮದಿರೆ ಮತ್ತು ಬಟ್ಟಲು
ಸಂತ ಮತ್ತು ಮೂರ್ಖ
ಸ್ನೇಹಿತ ಮತ್ತು ಅಪರಿಚಿತ
ಗುಲಾಬಿ ಮತ್ತು ಕೋಗಿಲೆ
ಎಲ್ಲವೂ ಆಗಿರುವೆ.
- ದಾರಾ ಶುಕೋ
(ವಿಲಿಯಮ್ ಡ್ಯಾಲ್ ರಿಂಪಲರ 'ನೈನ್ ಲೈವ್ಸ್' ಪುಸ್ತಕದ 'ಲಾಲ್ ಫೇರಿ' ಅಧ್ಯಾಯದಿಂದ ಅನುವಾದ: ಡಾ. ಎಚ್.ಎಸ್ ಅನುಪಮಾ)
o devare,
ReplyDeleteneenu aapta hrudayada
e baala sangaatigala
kundillada manasalloo iruve
mattu
avara kavanagalannu odisuva
prati galigeyalloo iruve...
mattu neenilladiddaroo paravaa illa
ivara kavanagalirali saaku.